Wędrówka długodystansowa Szlak Orła etap 22: Memminger Hütte – Ansbacher Hütte

Zams / Lechtaler Alpen
Stopień trudności: trudny
Długość trasy: 10,0 km
Długość: 6:00 h

Wąwozy, szczeliny, piargi i strome trawiaste zbocza — to z pewnością nie spacer po parku. I nie ma tak być. Wsłuchujemy się w siebie, analizujemy prognozę pogody i, po 21 etapach, wiemy jedno: damy radę. Tyrol nagradza nas bowiem nie tylko zapierającą dech w piersiach panoramą, ale i kulinarnym finałem w najlepszym wydaniu: Gröstl, knedle, pierogi. Smakują jeszcze lepiej po solidnym wysiłku.

Charakter wyprawy

Trudny etap na czarnych górskich szlakach. Wymagana jest pewność kroku, odporność na ekspozycję i doświadczenie wysokogórskie, szczególnie podczas podejścia na Grießlscharte – stromy komin zabezpieczony linami stalowymi, wyjątkowo śliski w mokrych warunkach z powodu luźnej, ziemistej nawierzchni. Na trasie należy pokonać pola śnieżne, strome zbocza trawiaste oraz piargowe stoki. Etap wymaga bardzo dobrej kondycji fizycznej i pełnej koncentracji przez cały czas trwania przejścia.

Informacje o wyprawie

  • Wymagania: trudny
  • Długość: 10,0 km
  • Czas trwania: 6:00 h
  • Ilość metrów przewyższenia do góry:1,040 hm
  • Ilość metrow przewyższenia na zejściu:900 m
Najwyższy punktWysokość

Punkt wyjściowy

Memminger Hut

Punkt docelowy

Chata Ansbacher
  • Kondycja 5 / 6
  • Technika 4 / 6

Najlepsza pora roku

  • stycznia
  • lutego
  • marca
  • kwietnia
  • maja
  • czerwca
  • lipca
  • sierpnia
  • września
  • października
  • listopada
  • grudnia
Źródło: Tirol West

Opis

Opis trasy:
Od schroniska Memminger Hütte trasa prowadzi wąską, gliniastą i miejscami śliską ścieżką, początkowo bezpośrednio, a następnie dość gwałtownie w dół przez trawiaste zbocza w kierunku doliny Parseiertal. Szlak przecina zbocza łąkowe (kilkakrotnie przekraczając wąwozy), by następnie zejść na południowy zachód do dna doliny Parseiertal. W dolnej części znajdują się odcinki zabezpieczone linami stalowymi. Odcinek ten przebiega głównie w pochyłym, eksponowanym terenie.

Po drugiej stronie doliny szlak wznosi się początkowo umiarkowanie stromo, prowadząc przez rzadki las, a następnie bardziej stromo przez łąki. Dalej osiągamy Langkar, po którego prawej stronie, obok zalegającego do późnego lata płatu śniegu, prowadzi solidna, w większości wolna od piargów ścieżka. W dalszej części trasa staje się bardziej stroma i skręca w lewo. Podejście kończy się stromym, miejscami żwirowym kominem (zabezpieczenia linowe), którym docieramy do Grießlscharte — szczególna ostrożność wskazana przy wilgotnej nawierzchni.

Dalsza droga prowadzi z niewielką stratą wysokości, przez krótki odcinek podejściowy, do Winterjoch (tu odgałęzia się Augsburger Höhenweg). Z przełęczy zejście po piargach, mijając Stierkopf, po czym bardziej kamienistym terenem osiągamy Kopfscharte. Stamtąd trawersujemy zbocza porośnięte trawą i kierujemy się południowym zboczem — przy umiarkowanych podejściach i zejściach — do schroniska Ansbacher Hütte.

Inne trasy w okolicy

Newsletter Tyrolu

Góry wzywają? Tak jak nasz newsletter!

W naszym comiesięcznym biuletynie ujawniamy nasze najlepsze wskazówki dotyczące wakacji w Tyrolu.