W centrum uwagi znajduje się skała – szlak z schroniska Bonn-Matreier prowadzi przez surowy, wysokogórski teren. Przechodząc przez przełęcze Kälberscharte i Galtenscharte, zbliżamy się do majestatycznego masywu Großglocknera. Dla zaawansowanych wspinaczy możliwa jest wymagająca opcja zdobycia Hohe Achsel jako szczytu dodatkowego. Alternatywnie, bardziej bezpośrednia trasa prowadzi do schroniska Badener Hütte, malowniczo położonego nad szumiącym potokiem, z imponującym widokiem na ścianę Kristallwand.
Trudny etap po czarnych górskich szlakach. Trasa prowadzi przez strome, technicznie wymagające zejścia oraz znaczne przewyższenia i podejścia – miejscami zabezpieczone stalowymi linami. Dodatkowym wyzwaniem są strome pola śnieżne, które nawet latem mogą wymagać dobrej techniki i doświadczenia alpinistycznego. Niezbędna jest pewność kroku, brak lęku wysokości i bardzo dobra kondycja fizyczna.
Opis trasy: Nieco powyżej schroniska Bonn-Matreier Hütte (ok. 8–10 minut marszu) szlak odgałęzia się w prawo przy drogowskazach. Po przekroczeniu kamienistego koryta górskiego potoku docieramy do charakterystycznych, pochyłych skalnych wież Kälberscharte (2 791 m n.p.m.). Stopnie oraz stalowe liny po obu stronach przełęczy ułatwiają przekroczenie tej partii i zejście do doliny Kleine Niltal. Stąd podejście na wyżej położoną Galtenscharte przebiega już stosunkowo bezproblemowo.
Następnie szlak gwałtownie opada w kierunku potoku Mailfroßnitzbach. Górna część zejścia jest technicznie wymagająca i ubezpieczona linami stalowymi, natomiast środkowy odcinek bywa pokryty uporczywym śniegiem nawet w porze letniej – w bezśnieżnych warunkach stanowi on jednak ciągłą, choć stromą wspinaczkę.
Poniżej mostu nad Mailfroßnitzbach (ok. 40 m niżej) szlak ponownie się rozwidla. Wysoko nad doliną Froßnitz wędrujemy teraz trawersując zielone zbocza Hohe Achsel z południa na północ. Odcinek ten prowadzi przez urozmaicony teren, miejscami zabezpieczony linami, i przecina liczne małe cieki wodne. Na tzw. Achsel napotykamy pokryty trawą staw zamknięty moreną – tu łączy się Venediger Höhenweg z dolinnym wariantem trasy.
Szlak wiedzie dalej w kierunku Badener Hütte, przecinając kolejne moreny i przekraczając potok Froßnitzbach. Po drodze mijamy kilka grzbietów i niecek, stanowiących dogodne siedliska pardw górskich. Wreszcie osiągamy boczną morenę lodowca Froßnitzkees. Trzymając się jej prawej strony, kontynuujemy marsz aż do celu – malowniczo położonego schroniska Badener Hütte (2 608 m n.p.m.), u stóp majestatycznego Großvenedigera.