Od Hawajów po Antarktydę: dziś "Cicha noc" śpiewana jest na całym świecie - radośnie latem na półkuli południowej i kontemplacyjnie na północ od równika. Jej sukces może wynikać również z faktu, że została skomponowana jako kołysanka i dlatego tak głęboko nas dotyka. Piosenka została przetłumaczona na ponad 350 języków i dialektów. Najbardziej udany cover został wykonany przez Binga Crosby'ego. Jego nagranie "Silent Night" z 1935 roku jest trzecim najbardziej udanym singlem wszechczasów z około 30 milionami sprzedanych płyt.
Przez długi czas zakładano, że "Cicha noc" jest tyrolską pieśnią ludową. Przyczyniły się do tego grupy śpiewacze z Zillertal, które rozpowszechniły tę pieśń na arenie międzynarodowej. Pieśń została opublikowana (prawdopodobnie w 1833 roku) przez wydawcę Augusta Roberta Friese jako "prawdziwa tyrolska pieśń". Jednak "Cicha noc" została napisana, skomponowana i po raz pierwszy wykonana w Oberndorfie niedaleko Salzburga. Faktyczni autorzy, Joseph Mohr i Franz Xaver Gruber, zostali na jakiś czas zapomniani.
We Frankenmuth, niespełna pięciotysięcznym miasteczku w amerykańskim stanie Michigan, czeka "Bronner's Christmas Wonderland". Znajduje się tu wierna kopia kościoła w Oberndorfie niedaleko Salzburga, w którym po raz pierwszy wykonano "Cichą noc" w 1818 r. W "Bronner's Silent Night Memorial Chapel", która jest otwarta codziennie, kolędę można usłyszeć przez całą dobę w niekończącej się pętli. Publiczność jest zachwycona: około dwóch milionów ludzi odwiedza świąteczną krainę czarów każdego roku.
Często opowiadaną anegdotą o "Cichej nocy" jest incydent, który podobno miał miejsce w Wigilię 1914 roku w okopach I wojny światowej: wrogie walczące frakcje podobno nagle zaczęły wspólnie śpiewać kolędę w okopach. Następnie zapanował świąteczny pokój, choć tylko na krótki czas.
Mówi się, że Ur-Rainers, rodzina śpiewaków z doliny Zillertal, zaśpiewała kolędę przed cesarzem Franciszkiem I i carem Rosji Aleksandrem I w 1822 r. Rodzina rzekomo stała za zasłoną, która oddzielała ich od cesarskiej publiczności: podobno byli zbyt zdenerwowani, by śpiewać twarzą w twarz. Historia ta jest często opowiadana, ale nie została potwierdzona historycznie. Mówi się również, że występ przed carem był kamieniem węgielnym kariery Ur-Rainerów: wyposażeni w listy polecające, podróżowali po Europie i od dworu do dworu.
Oprócz rodziny Rainerów, była jeszcze jedna grupa zaangażowana w rozpowszechnianie "Cichej nocy" w Europie: rodzina Strasserów z Laimach w Zillertal. Ojciec, Lorenz Strasser, był wędrownym handlarzem rękawiczek, a jego dzieci, wszystkie utalentowane muzycznie, towarzyszyły mu. Szybko zdali sobie sprawę, że występowanie w tradycyjnych strojach i śpiewanie tyrolskich piosenek zwiększyło sprzedaż. Po zaśpiewaniu "Cichej nocy" podczas mszy bożonarodzeniowej w królewskiej saksońskiej kaplicy dworskiej na zamku Pleißenburg w 1831 roku, rodzeństwo Strasser dało swój pierwszy oficjalny koncert w 1832 roku w Hotel de Pologne.
Ponieważ oryginalny Rainer odniósł tak duży sukces jako grupa śpiewacza, drugie pokolenie Rainera zostało profesjonalnie obsadzone. W centrum: Ludwig Rainer. Wykonawcami byli jego kuzynka Helene Rainer, Simon Holaus i Margarete Sprenger. Mieli przywieźć muzykę ludową do USA. Kiedy "Rodzina Rainerów" wyruszyła do Nowego Jorku w 1839 roku, Ludwig Rainer miał zaledwie 18 lat, a Helene tylko 15. Ich podróż była nie tylko przygodą, ale także bardzo uciążliwa: sama podróż statkiem trwała co najmniej 30 dni, w tym dziesięć burz.
Rodzina Rainerów ledwo przybyła do USA, gdy zaczęła się reklamować: pierwsze ogłoszenie o koncercie grupy pojawiło się w Morning Courier i New York Enquirer w 1839 r. Cena biletu wynosiła wówczas 1 dolara za osobę. Specjalna cena wynosiła 2 dolary dla dżentelmena w towarzystwie dwóch pań, a dzieci płaciły 50 centów. Legenda głosi, że rodzina Rainerów zaśpiewała "Cichą noc" po raz pierwszy na amerykańskiej ziemi w Wigilię 1839 roku.
Tyrolska marka była gwarancją jakości od samego początku: ponieważ tyrolskie grupy śpiewacze odniosły tak duży sukces, chóry z Wiednia, Styrii i Bawarii również podawały się za Tyrolczyków. Przez pewien czas młody Irlandczyk był nawet zabierany na koncerty jako "Original Rainer", ponieważ kuzynka Ludwiga Rainera, Helene, uciekła z kierownikiem trasy i nie można było tak szybko znaleźć tyrolskiego zastępstwa.
"Cicha noc" została skomponowana przez Josepha Mohra z 6 zwrotkami. Siódmy werset można jednak znaleźć w śpiewniku kościelnym organisty i nauczyciela z Waidring, Blasiusa Wimmera. Śpiewnik, datowany na 1819 rok, zaginął, ale zachował się tekst siódmej zwrotki:
„Heiliger Tag, stille Nacht! Kön’gen auch kundgemacht
durch denselben glänzenden Stern, tönt es laut in Nähe und Fern’
Jesus, der Retter ist da! Jesus der Retter ist da!“
