Celem klasycznej wspinaczki górskiej jest zazwyczaj zdobycie jednego lub kilku szczytów, często z użyciem specjalistycznego sprzętu wspinaczkowego.
W przeciwieństwie do tego, via ferrata koncentruje się przede wszystkim na samym doświadczeniu wspinaczki – nie zawsze prowadzi na szczyt, choć może.
Via ferratę można opisać jako bezpieczną formę wspinaczki po trasie wyposażonej w stalowe liny, klamry i stopnie.
Najważniejsza jest tu samodzielna asekuracja przy użyciu specjalnego zestawu, który składa się z uprzęży wspinaczkowej, lonży z amortyzatorem, dwóch ramion zakończonych karabińczykami oraz kasku.
Jeśli masz ochotę na przygodę na via ferracie, najpierw sprawdź, czy dana trasa jest aktualnie otwarta – w Tyrolu wiele z nich jest zimą niedostępnych z powodu śniegu i oblodzenia.
Zanim wyruszysz, zadbaj o odpowiedni sprzęt: wypożycz lub kup zestaw via ferrata i kask, a przede wszystkim zapoznaj się z zasadami ich używania.
Trudności via ferrat w Tyrolu oceniane są według tzw. skali Schalla – od stopnia A do E.
W Tyrolu znajdziesz wiele łatwych i średnio trudnych via ferrat, idealnych dla początkujących oraz rodzin z dziećmi.
Warto polecić m.in. przygodową trasę w parku wspinaczkowym przy lodowcu Pitztal oraz stosunkowo krótką via ferratę przy wodospadzie, tuż obok schroniska Muttekopfhütte, powyżej Imst.
Do absolutnych klasyków wśród trudnych via ferrat w Tyrolu należą:
dość długa via ferrata Innsbruck na grani Nordkette w paśmie Karwendel, równie wymagająca via ferrata Arlberg w Alpach Lechtalskich oraz Kaiserschützensteig w masywie Wilder Kaiser – formalnie sklasyfikowana jako umiarkowanie trudna (B/C), ale mimo to bardzo wymagająca fizycznie i kondycyjnie.
W naszym comiesięcznym biuletynie ujawniamy nasze najlepsze wskazówki dotyczące wakacji w Tyrolu.