Jak krzyż dostał się na szczyt?

"Dla mnie są one znakiem solidarności ze wszystkimi, niezależnie od światopoglądu czy religii" - mówi biskup Hermann Glettler podczas poświęcenia krzyża na szczycie Glotzen, lokalnej góry w Wattens. Krzyż został wzniesiony przez grupę skautów w 1958 roku i odnowiony 60 lat później. Ale zobaczcie sami...

Stara tradycja

Poprzednikami krzyża szczytowego były krzyże pogodowe, których historia w Tyrolu sięga średniowiecza. Krzyże te miały chronić przed burzami, wichurami i gradem, a jednocześnie wyznaczały granice pastwisk lub gmin.

Symbol wdzięczności

Znane dziś krzyże szczytowe powstały w XIX wieku, kiedy alpinizm stał się modny. W 1799 roku na szczycie Kleinglockner wzniesiono pierwszy na świecie krzyż na szczycie.

Wiele krzyży postawiono po pierwszych zdobyciach szczytów i wyposażono je – zgodnie z duchem oświecenia – w odgromniki i naukowe przyrządy pomiarowe.

Po wojnach światowych w XX wieku stara tradycja przeżyła nowy rozkwit. W dowód wdzięczności za szczęśliwy powrót do zdrowia w całym regionie alpejskim postawiono liczne krzyże szczytowe.

Bez stowarzyszeń nie byłoby krzyży szczytowych

Od tego czasu do każdego krzyża szczytowego należy również księga szczytowa, w której miłośnicy gór mogą się wpisać. Inicjatywa postawienia krzyża wychodzi zazwyczaj od stowarzyszeń, takich jak klub alpejski, kompanie strzeleckie lub ratownictwo górskie.

W międzyczasie wiele krzyży zestarzało się i wymaga odnowienia. Do dziś młodzi mężczyźni wnoszą ciężkie drewniane belki na szczyt. Jednak w przypadku misternie wykonanych krzyży szczytowych lub trudno dostępnych gór czasami konieczne jest użycie helikoptera.

Duchowość w przemianie

Nowszym zwyczajem jest zawieszanie na szczytach buddyjskich flag modlitewnych. Zwyczaj ten został przeniesiony do Tyrolu przez alpinistów, którzy odbyli wyprawy w Himalaje.
Dla wielu alpinistów krzyże szczytowe nadal mają znaczenie duchowe. Dla innych są one po prostu symbolem osiągnięcia celu. Jak widać, historia nie stoi w miejscu.